Dit boek is geschreven door Conny Eisinga. Het is een boek voor de bovenbouw, dat prima aansluit bij de Canon van de Nederlandse geschiedenis. Het verhaal speelt in 1780 en wordt vertelt door de jongen Douwe Bakker, die zijn moeder heeft verloren en die zijn vader op zee zit. Eisinga, die armenvoogd is, neemt hem aan als hulpje in de wolkammerij. Hier begint Douwe's interesse voor de sterren en het planetarium van Eise.
Eise Eisinga verdient de kost met een wolkammerij. Wolkammers kochten de wol op bij schapen-boeren en wasten de vachten. Dat was onder meer het werk van Douwe.
Baas Eisinga en Betsie, een andere werknemer, kamden de wol met hete kammen. En Pietje, de vrouw van Eisinga, deed de winkel, waar ze de al of niet gekleurde wol verkocht. Maar vaak ook moesten er manden vol weggebracht worden. Douwe mocht dan wel eens mee. Naar Harlingen bijvoorbeeld, waar hij op zoek kon naar zijn vader. Diens schip is op weg naar de Noordpool vergaan, maar Douwe hoopt nog steeds dat zijn vader terugkomt.
Eise Eisinga heeft naast dit bedrijfje een hobby waar hij zich ieder vrij moment mee bezig houdt: Het planetarium. Het grappige is dat hij dat gewoon in zijn eigen huis doet! Zijn vrouw vindt dat wat minder grappig, want in hun bedstee hangt de slinger die de boel aan de gang hield. Douwe ziet dat Pietje zich er maar met moeite bij neerlegt dat haar man zo veel bezig is met die rare bouwsels van hem, al jaren! En steeds maar beloven dat het bijna klaar is. Maar vrouw Pietje heeft zich nooit kunnen voorstellen dat de mensen eeuwen later zich nog steeds vergapen aan die bolletjes en stangetjes in haar huis. B-boeken, 2010.
Het planetarium is nog steeds te bewonderen, in de oorspronkelijke setting waar natuurlijk allang geen mensen meer wonen. Kortom, een boek dat je gelezen moet hebben en het planetarium .... tja dat moet je als Fries zeker een keer hebben bezocht! Een echte aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten