Dit boek is geschreven door Conny Eisinga. Het is een boek voor de bovenbouw, dat prima aansluit bij de Canon van de Nederlandse geschiedenis. Het verhaal speelt in 1780 en wordt vertelt door de jongen Douwe Bakker, die zijn moeder heeft verloren en die zijn vader op zee zit. Eisinga, die armenvoogd is, neemt hem aan als hulpje in de wolkammerij. Hier begint Douwe's interesse voor de sterren en het planetarium van Eise.
Eise Eisinga verdient de kost met een wolkammerij. Wolkammers kochten de wol op bij schapen-boeren en wasten de vachten. Dat was onder meer het werk van Douwe.
Baas Eisinga en Betsie, een andere werknemer, kamden de wol met hete kammen. En Pietje, de vrouw van Eisinga, deed de winkel, waar ze de al of niet gekleurde wol verkocht. Maar vaak ook moesten er manden vol weggebracht worden. Douwe mocht dan wel eens mee. Naar Harlingen bijvoorbeeld, waar hij op zoek kon naar zijn vader. Diens schip is op weg naar de Noordpool vergaan, maar Douwe hoopt nog steeds dat zijn vader terugkomt.
