Bonbons voor een gebroken hart - Reina Crispijn

Vorig jaar had ik “Waar ben je?” van Reina Crispijn gelezen. Omdat ik dat een prachtig boek vond en Reina Crispijn vooral geprezen werd om haar debuut “Bonbons voor een gebroken hart” (2008), had ik dit boek voor mijn vakantie gereserveerd.

Inderdaad, een  heel romantisch verhaal. Dit keer niet over Parijs, maar over fotomodel Lottemarie Mazurel die een auto-ongeluk krijgt en daardoor niet meer als fotomodel kan werken. Door de gevolgen van het auto-ongeluk verlaat haar vriend haar. Dit doet Lottemarie erg veel verdriet. Na al deze ellende zet ze toch door en solliciteert op een vacature als lifestyle-coach.  De familie Jan van den Homburg, een eenvoudig gezin uit Amsterdam, heeft een loterij gewonnen en is verhuisd naar Laren in het Gooi. Om het gezin aan te laten passen aan de omgeving, wil Jan van de Homburg dat Lottemarie als lifestyle-coach  het gezin hierbij helpt.  Lottemarie heeft geen ervaring en denkt dat het erg moeilijk zal worden. Jan ziet het echter helemaal zitten. Met haar uitstraling en presentatie moet het haar lukken om Jan’s vrouw Lucie te helpen met het inrichten van hun huis. Ook zal Lottemarie Lucie de lifestyle van het Gooi bij moeten brengen en haar passend aan gaan kleden.  

Superindrukwekkend! Niemand vraagt meer waar ik vandaan kom (sinds ik in een rolstoel zit) – Funda Müjde

Niemand vraagt meer waar ik vandaan kom (sinds ik in een rolstoel zit) – Funda Müjde

Doordat onze oudste dochter aan Aangepast Wielrennen doet, werd ik gegrepen door de titel en cover van het boek dat op de “nieuw tafel” in de Bibliotheek van Leeuwarden lag. “Niemand vraagt meer waar ik vandaag kom (sinds ik in een rolstoel zit). Tijdens mijn vakantie heb ik dit indruk-wekkende levensverhaal van de actrice/cabaretière Funda Müjde met veel bewondering gelezen.

De Turks-Nederlandse Funda Müjde, die voornamelijk bekend is geworden door haar rol als asielzoekster Derya Usta in de RTL-serie Vrouwenvleugel (en vanwege haar rol als verpleegster Selma Lokman in Medisch Centrum West en als Elif Baydar in de soap Goede tijden, slechte tijden) wordt in 2007 door een jonge, onervaren chauffeur in Istanbul, terwijl ze in de taxi zit, aangereden. Ze houdt er een dwarslaesie aan over en wordt levenslang veroordeeld tot een rolstoel. Wekenlang ziekenhuisverblijf, meerdere operaties en een lang revalidatieproces, waarin Müjde niet alleen de beperkingen van haar nieuwe lichaam moet leren kennen, maar zichzelf ook geconfronteerd ziet met de gevolgen voor haar carrière. In dit boek lees je, dat niemand de actrice en cabaretière meer vraagt waar zij vandaan komt – sinds zij in een rolstoel zit. Het ongeluk en haar beperking drukken haar Turks-Nederlandse identiteit in de beeldvorming naar de achtergrond, maar zijzelf staat er anders in!

Funda schrijft openhartig over de lange weg die ze moest afleggen om zich aan te passen aan de veranderende omstandigheden in haar leven; na haar ongeluk, maar ook vroeger, toen ze als dochter van Turkse arbeidsmigranten naar Nederland kwam. Haar verleden en heden komen samen in 2014 wanneer ze een buitengewoon avontuur aangaat: Ze start aan een lange fietstocht op haar handbike vanuit het Olympisch Stadion in Amsterdam naar Istanboel. Een fietstocht van vierduizend kilometer door acht landen! Bijzonder om te lezen, wat een doorzetter!! (2017-V7)

Superspannende thriller van Anita Terpstra!!

Samen – Anita Terpstra

Nadat ik met veel plezier de eerdere thrillers van Anita Terpstra had gelezen, was ik nieuwsgierig naar haar nieuwste boek Samen. Dit boek was dan ook één van de boeken die ik voor mijn vakantie had gereserveerd! Een hele goede keuse, want het is een echte aanrader!

Het is de zesde thriller van de uit Hallum afkomstige thrillerauteur. Haar debuut Nachtvlucht (2009)  werd genomineerd voor de Schaduwprijs en de Crimezone Thriller Award.
Van haar vierde thriller Anders (2014) werden de rechten aangekocht door een Franse en een Duitse uitgever.

Drie jaar geleden las Anita Terpstra een krantenartikel over een vrouw die verliefd was geworden op een gevangene en besloot hem te helpen ontsnappen. Dit was de aanleiding tot het boek Samen. Toen ik het boek in handen kreeg, had ik het idee dat ik een thriller van een Amerikaanse schrijfster in mijn handen had, omdat het echt buitenlandse allure uitstraalt. Als ik later lees dat het verhaal zich ook daadwerkelijk in Amerika afspeelt, vind ik deze cover erg passend bij het verhaal.

Moeders zondag – Graham Swift

Moeders zondag – Graham Swift

Mijn vakantie zit er bijna op. Zoals ieder jaar, probeer ik dan zoveel mogelijk boeken te lezen. Als recensist van de Boekendeler, boekenblog van de bibliotheek van Leeuwarden, werd mij gevraagd of ik Moeders zondag wilde lezen.   

Van Graham Swift kwam in 2011 de roman Was je maar hier uit. Die werd door heel veel lezers  erg gewaardeerd. Afgelopen jaar (2016) verscheen de roman Moeders zondag. Al op de eerste pagina werd ik gegrepen door de romantische manier van schrijven. Het deed mij sterk denken aan het boek de Camera Obscura van Hildebrand (Nicolaas Beets), dat ik op de havo las voor lijst voor Nederlands.

Je ziet de gordijnen bewegen en je voelt het briesje van de wind voorbij zweven. Je geniet van een mooie lentedag…

Het verhaal speelt op zondag 24 maart 1924. Jane Fairchild is een drieëntwintigjarige bediende van de familie Niven op Beechwood. Zij doet het hartstochtelijk met Paul Sheringham in zijn slaapkamer en wel op moeders zondag. Op deze Moeders zondag bezoekt iedereen zijn moeder en zo heeft Jane een dag vrijaf gekregen. De ouders van Paul zijn vandaag met de familie Niven gaan lunchen. Jane en Paul hebben het hele huis voor hun alleen. Ze genieten van elkaar en nemen er de tijd voor. Paul zal echter twee weken later trouwen met de rijke Emma Hobday; hier gaat hij luchtig mee om en hij ziet Jane als zijn beste vriendin. Later constateert de lezer dat dit huwelijk echter nooit zal plaatsvinden.